Tuesday, January 20, 2009

تحلیف اوباما




امروز مراسم تحلیف(سوگند) اوباما به عنوان ۴۴ ریس جمهور آمریکا بود و از ساعت ۱۲ ظهر پس از مراسم سوگند آقای اوباما رسمأ کارش را در کاخ سفید شروع کرد. نکته ای که در این چند روز گذشته برای من جالب بود تعداد مردم معمولی شرکت کننده در این مراسم که اتفاقأ کسل کننده هم هست بود. مردم آمریکا از سراسر کشور برای دیدن این مراسم آمده بودند، کسانی هم مثل من که نتونسته بودند به دی سی برند از طریق تلویزیون یا مثل من که کار میکردند از اینترنت مراسم را تماشا کردند.
طرفهای ظهر مثل اغلب روزها که به خونوادم در ایران زنگ میزنم زنگ زدم و در نهایت تعجب متوجه شدم که همه اعضای خونواده در حال تماشای مستقیم تحلیف اوباما از طریق ماهواره هستند. عجیب است نه؟ نه تنها مردم آمریکا بلکه تمام دنیا گویی منتظر بودند که هر چه زودتر دوره بوش تمام شده و دوره جدیدی با پیامهاو افکار جدیدی شروع بشود.
این همه توجه به انتخابات ریس جمهوری آمریکا چه در داخل این کشور و چه در سراسر دنیاحامل چه پیامی است؟ اینکه مردم آمریکا اولین ریس جمهور سیاه پوست (آفریقایی-آمریکایی) خود را انتخاب کردند بدون شک یکی از بزرگترین قدمها به سمت دموکراسی است، دموکراسی که هنوز خیلی از کشوره از آن به دور هستند و بدون شک امروز نقطه عطفی در تاریخ دموکراسی آمریکا خواهد بود.
بدون شک پیام واضح دیگرخسته شدن مردم از دولت ناکارآمد، ناتوان و فاسد بوش است. دولتی که بیش از هر دولت دیگری بدهی داشته، نرخ بیکاری بیشترین رقم را به خودش داشته پس از اتمام جنگ جهانی دوم را داشته و دو جنگ نیمه تمام افغانستان، عراق را برای دولت اوباما به ارث گذاشته.
مردم آمریکا و به نوعی تمام دنیا منتظر هستند تا اوباما چهره دیگری از آمریکا را به جهانیان نشان بدهد. حال تاچه اندازه دولت اوباما در این کار موفق خواهند شد فقط و فقط زمان آن را نشان خواهد داد........ باید منتظر ماند و دید.

Sunday, January 18, 2009

باراک اوباما

الان در حال تماشای کنسرت قبل از قسم خوردن باراک اوباما به عنوان ۴۴ ریس جمهور آمریکا هستم که بطور مستقیم از کانال اچ بی اُ در حال پخش است. اکثر هنرمندانی مانند تام هنکس، دنزل واشنگتن، لورا لینی، جیمی فاکس، بونو، استیوی وندر و خیلی افراد دیگردر این مراسم صحبت کردند یا اینکه برنامه اجرا کردند...... و جالب این است که تا به حال برای هیچ ریس جمهور آمریکا مراسم یا کنسرت قبل از قسم خوردن ریس جمهوری برپا نکرده اندو این شاید نشون مدهد که چقدر مردم آمریکا خواهان تغییر در واشنگتن هستند...... و نکته جالبتر این است که آمریکای شمالیها و اروپاییها هر مراسمی را تبدیل میکنند به جشن و پایکوبی درست برخلاف ماها که از شرق میاییم .. ماهانه در سیاست، اقتصاد، علوم.... و نه در هیچ کجای دیگری بلد نیستیم از هنرمندان استفاده کنیم و متاسفانه هر مراسمی را تبدیل به عذاداری می کنیم.......
به هر حال مراسم جالبی بود و الان هم باراک اوباما در حال سخنرانی هستش......

Tuesday, January 6, 2009



این هم چهره دیگری از نیویورک


این عکس را در یکی از متروهای شهر نیویورک گرفتم، خطی که به محله داون تاون منهتن میرفت. وقتی وارد مترو شدیم بوی شدید الکل به مشام رسید که احتمالا از بس این شخص الکل مصرف کرده از هوش رفته بوده یا شاید هم واقعا جایی نداشت که بخوابد یا خدا میدونه چه دلیل دیگری داشته. اینها تصاویری هستند که کمتر ما از آمریکادر فیلمهای هالیوود یا در عکسهایی که فامیلهامون از آمریکا میگیرند میبینیم. اغلب مکانهایی که توریستها وقتشان را میگذرانند در خیابان ۵ و مدیسون است که مملو از فروشگاههای پر زرق و برق و بسیار گران قیمت است یا در موزه ها و گالری ها. شاید یکی از اولین نکاتی که در نیویورک سریع به چشم می آید در کنار جَز کلابها، گالریها و موزههای بی پایان این شهر اختلاف طبقاتی عمیق در این شهر محبوب است. البته باید کمی وقت داشته باشید و کمی هم حوصله.
محله هایی در این شهر وجود دارد که فقر بشدت در همه جای آن به چشم میخورد، کافی است که از خیابان ۱۰۰ در قسمت شرقی منهتن به طرف بالا قدم بزنید یا مثل من اشتباهی سوار قطار بشید و سر از هارلم دربیارید تا آرام آرام فقر چهره خودش را نشان بده، چهره ای که به ندرت در فیلمی نشان داده می شود. از این مدل محله در منهتن زیاد پیدا میکنید کافی است که کمی از مناطق توریستی دور بشید چیزی نمیگذره که از خودتون میپرسید آیا واقعا در منهتن قدم میزنید یا در محله پایین شهری در تهران؟مدینه فاضله خیلی از ماایرانیها........ اینها واقعیات تلخ آمریکای شمالی است که فقط باید باهاش درگیربشیم تا باور کنیم.

Friday, January 2, 2009


کافه دوما
اگر در آمریکای شمالی زندگی می کنید یا گذرتان به این طرفها افتاده باشد
میدونید که چقدر سخت است که یک کافی شاپ خوب و غیر استارباکس پیدا کرد. اینجا در نیویورک هر دو سه بلاکی یک استارباکس سبز شده و نه اینکه بد باشند اما خیلی آمریکایی هستند و از اون فضای صمیمی کافی شاپ اروپایی خبری نیستش. حالا اگر اهل کافی شاپ اروپایی هستید و در نیویورک زندگی میکنید یا اینکه گذارتان به این طرفها افتاد و به دنبال یک کافی شاپ کوچک ، صمیمی، هنری هستید حتما سری به کافه دوما در وست ویلج نیویورک بزنید. انواع و اقسام متفاوت چایهای سبز، انواع و اقسام قهوه با طعم و بوی خاص .... ساندویچهای خوشمزه به سبک اروپا همراه با شیرینیجات خوشمزه.... وقتی وارد این کافه شاپ می شید هر کسی مشغول کاری هستش، یکی کتاب می خونه، یکی نقاشی میکشه، عده زیادی با لپ تاپ های اپل مشغول گشت ، گذار در اینترنت هستند، عده ای مشغول بحث جدی (یا شوخی)..... به قول یکی از دوستان به محض اینکه وارد این کافی شاپ میشید به شما احساس روشنفکری دست میده.... خلاصه اگر این طرفها هستید کافه دوما را با غذاو نوشیدنیهای خوشمزه از دست ندهید